Projekt pn. „Rewaloryzacja modernistycznych warsztatów szkolnych w Stalowej Woli na potrzeby Muzeum Centralnego Okręgu Przemysłowego” – dofinansowano ze środków Unii Europejskiej w ramach działania 8.1 Ochrona dziedzictwa kulturowego i rozwój zasobów kultury Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020.

Nr Projektu: POIS.08.01.00-00-0096/17.

Wróć

ARCHIWUM MUZEUM CENTRALNEGO OKRĘGU PRZEMYSŁOWEGO

Informacje na temat Centralnego Okręgu Przemysłowego można zaczerpnąć z wielu opracowań i źródeł. Nieoceniona w tym zakresie jest szeroko pojęta literatura przedmiotu. Składają się na nią powstałe na przestrzeni dziesięcioleci monografie poświęcone nie tylko temu największemu przedsięwzięciu Polski okresu międzywojennego, ale również poszczególnym zakładom przemysłowym, ośrodkom miejskim, branżom przemysłu oraz gospodarki. Zainteresowanym historią COP-u z pomocą przychodzi Archiwum Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli, w którym znajdują się liczne materiały poświęcone m.in. powstałym przed wybuchem II wojny światowej stalowowolskim Zakładom Południowym i Elektrowni. Interesujące źródła znajdują się także w zasobach archiwów państwowych i wojskowych: Archiwum Narodowego w Krakowie (w tym oddziały w Nowym Sączu i Tarnowie), Archiwów Państwowych w Rzeszowie (w tym Oddział w Sanoku), Przemyślu, Kielcach (w tym Oddział w Sandomierzu), Archiwum Akt Nowych, Wojskowego Biura Historycznego – Centralnego Archiwum Wojskowego. Są to dokumenty wytworzone w instytucjach państwowych (cywilnych i wojskowych), samorządowych (podmioty centralne i regionalne), specjalnych organach podległych władzom cywilnym i wojskowym, przedsiębiorstwach czy zakładach przemysłowych. Znaczna część materiałów pozwalających na poznanie historii COP-u znajduje się w międzywojennej prasie fachowej, popularnej i informacyjnej oraz dziełach publicystycznych. Szereg archiwaliów znajduje się również w muzeach centralnych i regionalnych. Ważną część omawianego rodzaju źródeł stanowią materiały osobiste związane z historią konkretnych osób i rodzin – mogą mieć one charakter oficjalny (dokumenty) lub nieoficjalny (życiorysy, wspomnienia, relacje, wywiady). Ważną część dziedzictwa COP-u stanowi również zachowana po dziś dzień obszerna dokumentacja fotograficzna.